Semella que mirando dende a ventá os lombos dos montes parecen dúas esmeraldas pintadas no ceo de plutón E dende alí mírame cronos antes de ser arroxado ao tártaro Creo que vou ir a unha vidente Síntome un pouco raro Os meus pensamentos quedaron ala embaixo O tempo no ceo é xeado E voa ao meu carón unha ave que leva as ás que parecen dúas grandes moedas de prata Ai de min que vou baixando á terra E dende aquí xa non vexo as túas dúas esmeraldas pintadas.
que pequena tan fermosa! felicidades polo blog, poeta
ResponderEliminarDende Cangas unha mañá de marzal.
ResponderEliminarSemella que mirando dende a ventá
os lombos dos montes parecen dúas esmeraldas pintadas no ceo de plutón
E dende alí mírame cronos antes de ser arroxado ao tártaro
Creo que vou ir a unha vidente
Síntome un pouco raro
Os meus pensamentos quedaron ala embaixo
O tempo no ceo é xeado
E voa ao meu carón unha ave que leva as ás
que parecen dúas grandes moedas de prata
Ai de min que vou baixando á terra
E dende aquí xa non vexo as túas dúas esmeraldas pintadas.
Enrique Leirachá.
Parabéns polo teu blog.